به فرض که در خیابان
در مترو
در خانه
در خرابه ها
در آسمان
در دفتر خاطرات
میان گورهای تشنه
و ثانیه های عطرآگین و مه آلود
جدایمان کنند
لب هایمان عمریست که مرده اند
این بوسه های هرگز ناگشوده را
تا چه زمان اسیر خواب هایم نگاه دارم؟
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد