چند شعر از مجید میرزایی
روزی تمام می شود این کابوس !
1
می شد اگر
می توانستم
هم چون خیال
به سوی تو پرواز می کردم
چابک و نامریی
می آمدم
کنار تو خاموش می ماندم
دستانت را
نگاه می کردم
که در کشاکش کار
پیر می شدند آهسته
و زمزمه وار
در گوشت می خواندم:
روزی تمام می شود این کابوس!
می آمدم کنار خاک تو
خاموش می ماندم
سرشک می افشاندم
و زمزمه می کردم:
روزی تمام می شود این کابوس!
2
مردی برای دخترکانش
بلبلِ حلبی می سازد
و کودکی صدای قناری را
در اِنترنت می جوید.
پشتِ چراغ قرمز
دخترانِ کوزه به دوش
ایستاده اند.
از جاده های خاکی
چابک سوارانی بی سر می گذرند
و کودکان با خنجر
بر سر
شیارهای شهادت
حفر می کنند.
اوراد کلّه های منوّر
که تاب می خورند
بر نی زارِ نیزه
لالایی شبانِ دخترکانی ست
که راه مردهای دلاور را
به خلوت حریری رویاهاشان
با تابلوی ورود ممنوع
مسدود کرده اند
زنجیر ها حوالی ادراک می چرخند.
3
شکوفه ی گیلاس
رخشان به شاخسار بلند
در بامداد
و پاره ای پامال از زمینِ گِل آلود
در شامگاه.
جنگاوران رویاها
از کوچه های تهی
نومید و ناشناس گذشتند
تا در نهفتِ خانه های خموش
تن پوشهای ژنده و خونین را
بر میخ های انزوا
بیاویزند.
در شهر
مردمان هلهله زن
مدهوش نطقهای آتشین خطیباناند
که با دهان کفآلود
از حماسه
سخن میرانند.
پروانگان
حباب پیله ی خود را
برمی درند
و مثل یک ترانه ی جادویی
روی گیاه و درخت و باد
روی نگاهِ ترِ کودک
بیتوته می کنند.
افسونگرانِ کوچک رقص و رنگ
رقصنده و شلنگ انداز
خط میزنند روی مشقهای ملال
و در ضیافتِ حضور
یک جرعه، تلخی دنیا را
می کاهند.
پروانه، مانده در حصار پیله ی خود
کرمیست منجمد !
در خانه هیچ نوایی نیست
جز قیژکندِ[1] کهنه ی کرمِ چوب
و بانگِ دور و مبهمِ روباهان.
بانو
که لای لای شبانگاهیش
خواب بلوری کودک
و سینه سرخ و شبنم و شب بو را
در تابهای پرده ی مهتاب می پیچید
بر صخره ی سترگ خستگی اش
از هوش رفته است
و مرد
که کوچ دسته های مرغابی
و رقص پروانه
تا اوج می بردش
حالا میانِ دخمه ی اخم آگین
تور می بافد
برای نان کودکِ خُردش
و کودکی شناور
در سبدش
بر رودخانه ی تنهایی.
در قحطسالِ تبسّم
خنجر جوانه می زند از خواب
و ذهنِ زخمگین و پریشان
خیال ریسمان و زره
می بافد.
در خانه هیچ نوایی نیست
جز کرمِ چوب
و بانگِ ترس آور روباهان.
[1] - از ترکیبِ قیژ (صدای جویدنِ چوب)، و کَند (از فعلِ کندن) این ترکیب ساخته شده، به معنای صدای جویدنِ چوب به وسیله ی کرم.